به گزارش آهن‌نیوز، بررسی‌ها نشان می‌دهد که مکانیزم اثر قطع اینترنت بر واحدهای صنعتی بسیار متنوع و پیچیده است و در هر رشته فعالیت یا حتی واحد صنعتی، عمق و دامنه متفاوتی دارد. گفتگو با صنعتگران، برخی فعالان بخش خصوصی و اعضای اتاق‌بازرگانی ایران حاکی از اثرگذاری قطع اینترنت بر واحدهای تولیدی از سه‌مسیر متفاوت است.
در مسیر نخست، قطع اینترنت موجب خواهد شد تا محصول در جریان ساخت و تولید دچار مشکل شود و صنعت را از این ناحیه تحت فشار قرار دهد. این معضل عمدتا در صنایعی نظیر نساجی که دستگاه‌های ریسندگی از طرح‌های خاصی برای تولید پارچه استفاده می‌کنند یا در صنایع لبنیات، به‌ویژه تولید شیر که نیازمند پایش بسیار دقیق است یا در صنایع فولاد که محصول نهایی باید به سطح مشخصی از مقاومت برسد یا بخش دارو که حین تولید، نظارت هوشمند بر محصول نهایی یک مساله حیاتی است، بیشتر دیده می‌شود.
در عین حال به گفته برخی از فعالان بخش کشاورزی و آن‌دسته از فعالیت‌های تولید محصولات کشاورزی که در آن سمپاشی مزرعه با پهپاد انجام می‌شود یا آن بخش از فعالیت معدنی که سنجش و اکتشاف هوایی در آن پیوسته صورت می‌گیرد، از قطعی اینترنت ضربه دیده اند.
در مسیر دوم، قطع اینترنت بر تمام فرآیندهای بیرون از کارخانه، اعم از تامین، توزیع، فروش یا دریافت سفارش، ترخیص کالا، قطعات و مواد از گمرک یا مسائل ارزی در بانک‌مرکزی تاثیر می‌گذارد؛ مواردی که بنا به تاکید عمده فعالان اقتصادی زمینه ناامنی سرمایه‌گذاری به دلیل ناتوانی واحدهای صنعتی برای برنامه ریزی به‌منظور پاسخگویی به سفارش‌ها یا تلاش برای تامین نیازهای تولید را ایجاد کرده‌اند.
سومین ضربه قطعی اینترنت به تولید که قطعا اثرات مخربی نظیر افزایش بیکاری و کاهش رفاه ملی را در پی دارد، افت تقاضا و کاهش تولید در ماه‌های آتی است که زمینه کاهش سود و حتی افزایش زیان تولیدکنندگان را فراهم می‌کند؛ موضوعی که همین حالا در صنعت غذا خود را نشان داده است.
انتهای پیام/
نظر شما